محمد‌هادی فدوی

هنرمند در تلاش است تا بتواند ارتباطی تصویری ، محتوایی ، ما بین موتیف‌های سفالینه‌های باستانی سرزمین ایران و مینیاتور‌هابی ایرانی دوره تیموری و صفوی … و هر معاصر برقرار کند.
لذا برای رسیدن به این منظور از تکنیک‌های مختلف (رنگ و روغن ، گوهاش، آب مرکب ، اکریلیک ) و برای ایجاد بافت با سوزاندن بوم طرح‌ها و فرم‌های بدیع و خوش نقشی ایجاد کرده از لحاظ بصری اسب‌های مینیاتوری را در ابعاد بزرگ که در هم تنیده شده اند و از ترکیب آنها فرم‌های خاص و رنگ‌های درخشانی حاصل شده است.
رسیدن به یک ترکیب بندی مناسب در این کارها در برخی قسمت‌ها که مینیاتور حضور دارد تفکیک فرم‌ها توسط رنگ‌های مرز دار و در زمینه سیال بودن رنگ مد نظر هنرمند می‌باشد که این دو روش یاد آور کار‌های کلاسیک و مدرن است، اسیر بودن رنگ در کنار رهایی رنگ در طرح اسب‌ها یک هماهنگی ارگانیک بر قرار بر قرار کرده است که به نقاشی‌های این هنرمند ویژگی خاصی بخشنده و در عین حال هنرمند از رنگ‌های مینایتوری و قالی‌های ایرانی ، از قبیل لاجوردی ، (آبی ایرانی ) اکر (خردی) قرمز ایرانی (ورمیلیون) و سبز و نارنجی و زرد زعفرانی و طلایی در آثار خویش در جای خود استفاده کرده و مخاطب را دعوت به یک سیر رنگین اجمالی از تاریخ هنر ایران میکند از هنر مدرن نیز بهره‌های فراوان برده و یک لذت بصری ناب را به ببیننده هدیه میدهد.